Argentinan patataren laborantza gero eta jarduera jasangaitzagoa bihurtu da ekoizle askorentzat, kostuen igoerak eta merkatuko prezioen jaitsierak sektorearen etorkizuna arriskuan jartzen baitute. Mario Raiteri, Coninagroko kontseilari eta Patata Ekoizleen Federazio Nazionaleko presidenteordearen arabera, egoera larria da, ekoizleek 1,500 USD galtzen baitituzte hektareako. Finantza tentsio horri urtaroko eskari baxuak eta merkatuan gehiegizko eskaintzak gehitzen zaizkio.
Presio ekonomikoak patata laborantzan
Azken asteotan, patataren merkatuko prezioa nabarmen jaitsi da. Ekoizleek 2,200 peso inguru jasotzen ari dira 20 kiloko poltsa bakoitzeko, hau da, 5,500 USD inguru hektareako. Kopuru hori produkzio kostutik urrun geratzen da, hau da, 7,000 eta 9,000 USD bitarteko hektarea bakoitzeko, erabilitako teknologiaren arabera. Kostuek lurren alokairua, ziurtatutako haziak, ongarriak eta ureztatzea barne hartzen dituzte, azken honek egunean 250 litro gasolio behar dituelarik 70 eta 90 eguneko laborantzarako.
Raiterik nabarmendu du produkzio prozesuak, aurrerapen teknologikoak izan arren, oraindik ere esku-lanean oinarritzen dela asko. Gehitu diren gastu horiek ekoizleen finantza-bideragarritasuna areagotzen dute.
Eskualde eta Industria Dinamika
Argentinak 85,000 hektarea patata inguru lantzen ditu urtero, hiru milioi tona gutxi gorabehera. Buenos Aires probintziaren hego-ekialdean, Mar del Plata, Balcarce eta Necochea bezalako eremuak barne, ekoizpen horren ia erdia hartzen du. Beste eskualde esanguratsu batzuk Kordoba, Tucumán eta Mendoza dira. Ekoizpena barne-kontsumoaren eta esportazioen artean banatzen da, errendimenduaren % 25-30 izoztutako patata frijituak, patata frijituak eta beste produktu batzuetan prozesatzen dira.
Errendimenduaren zati garrantzitsu bat xurgatuz merkatua egonkortzen duten lau enpresa handiren presentzia izan arren, ekoizle txikiagoek erronka handiak dituzte. Ekoizpen-kostu handiek eta bankuen kreditu-baldintza onuragarrietarako sarbide mugatuek, sektorea arrisku handikotzat jotzen dutenek, areagotu egiten dute datorren landaketa denboraldiaren inguruko ziurgabetasuna.
Etorkizuneko Perspektibak eta Iraunkortasuna
Patataren sektorearen iraunkortasuna finantza- eta egitura-erronka horiei aurre egitean oinarritzen da. Krediturako sarbidea hobetzea, berrikuntza teknologikoa eta merkatu-baldintza hobeak ezinbestekoak dira epe luzerako bideragarritasunerako. Gainera, ekoizleen eta industria-prozesadoreen arteko lankidetza sendoagoak sustatzeak prezioak egonkortzen eta hegazkortasuna murrizten lagun dezake.
Argentinako patata ekoizleek jasaten dituzten finantza-galerak eta merkatu-presioek sektorean erreforma sistemikoen beharra azpimarratzen dute. Berehala esku hartu gabe, ehunka nekazariren bizibideak eta herrialdeko patata laborantza jasangarritasuna kolokan jarraitzen dute. Erronka horiei ekoizleen, arduradun politikoen eta industriako eragileen arteko lankidetza-esfortzuen bidez aurre egitea funtsezkoa izango da nekazaritza-sektore ezinbesteko honen etorkizuna ziurtatzeko.